از دست دادن دندان یکی از چالش هایی است که بسیاری از افراد در طول زندگی خود با آن مواجه می شوند. این مسئله نه تنها بر زیبایی ظاهری و اعتماد به نفس تأثیر می گذارد، بلکه می تواند عملکردهای اساسی مانند جویدن، صحبت کردن و حتی خندیدن را نیز تحت تأثیر قرار دهد. آمارها نشان می دهد که حدود 20 درصد از بزرگسالان با مشکل از دست دادن دندان مواجه هستند، که این امر اهمیت راه حل های جایگزین دندان را برجسته می کند.
در میان روش های مختلف جایگزینی دندان های از دست رفته، پروتز متحرک به عنوان یکی از پرکاربردترین و در دسترس ترین گزینه ها شناخته می شود. این روش درمانی که قدمتی طولانی در دندانپزشکی دارد، با پیشرفت های اخیر در مواد و تکنیک های ساخت، تحول چشمگیری یافته و امروزه راه حلی مؤثر برای بازگرداندن لبخند و عملکرد طبیعی دهان محسوب می شود.
در این راهنمای جامع، به بررسی دقیق پروتز متحرک، انواع آن، مزایا و معایب، روش های نگهداری و نکات مهم در استفاده از آن می پردازیم. این اطلاعات به شما کمک می کند تا با آگاهی بیشتر در مورد گزینه های درمانی خود تصمیم گیری کنید و در صورت استفاده
پروتز متحرک چیست؟
پروتز متحرک دندان یکی از راه حل های موثر و کاربردی در دندانپزشکی مدرن برای جایگزینی دندان های از دست رفته است. این نوع پروتز به گونه ای طراحی شده که بیمار می تواند به راحتی آن را از دهان خارج کرده و مجدداً در دهان قرار دهد. در واقع، پروتز متحرک نوعی دندان مصنوعی است که برای بازگرداندن عملکرد جویدن، بهبود تکلم و حفظ زیبایی ظاهری استفاده می شود.
اهمیت استفاده از پروتز متحرک زمانی مشخص می شود که بدانیم از دست دادن دندان ها می تواند تاثیرات منفی متعددی بر سلامت دهان و دندان، زیبایی چهره و اعتماد به نفس فرد داشته باشد. علاوه بر این، جای خالی دندان ها می تواند منجر به جابجایی دندان های باقیمانده، مشکلات در جویدن و صحبت کردن، و حتی تحلیل استخوان فک شود.
زمانی به پروتز متحرک نیاز پیدا می کنیم که امکان استفاده از پروتز ثابت وجود نداشته باشد یا به دلایلی مانند شرایط استخوان فک، وضعیت دندان های باقیمانده یا ملاحظات مالی، گزینه های دیگر مانند ایمپلنت مناسب نباشند. پروتز متحرک می تواند برای جایگزینی یک یا چند دندان (پروتز پارسیل) یا تمام دندان های یک فک (پروتز کامل) مورد استفاده قرار گیرد.
انواع پروتز متحرک
پروتزهای متحرک به سه دسته اصلی تقسیم می شوند: پروتز کامل (دست دندان)، پروتز پارسیل (ناکامل) و پروتز اوردنچر. هر کدام از این انواع برای شرایط خاصی طراحی شده و مزایا و معایب خاص خود را دارند.
پروتز کامل یا دست دندان، همان طور که از نامش پیداست، برای جایگزینی تمام دندان های یک فک استفاده می شود. این نوع پروتز زمانی کاربرد دارد که فرد تمام دندان های خود را در یک یا هر دو فک از دست داده باشد.
پروتز پارسیل برای افرادی مناسب است که تعدادی از دندان های خود را از دست داده اما هنوز دندان های سالمی در دهان دارند. این نوع پروتز با استفاده از گیره هایی به دندان های موجود متصل می شود و فضای خالی دندان های از دست رفته را پر می کند.
پروتز اوردنچر نوعی پروتز پیشرفته است که ترکیبی از مزایای پروتز متحرک و ایمپلنت را ارائه می دهد. این نوع پروتز روی ایمپلنت های دندانی قرار می گیرد و ثبات و پایداری بیشتری نسبت به پروتزهای متحرک معمولی دارد.
پروتز کامل (دست دندان)
پروتز کامل یا دست دندان، یکی از رایج ترین انواع پروتزهای متحرک است که برای جایگزینی تمام دندان های یک فک استفاده می شود. این نوع پروتز از دو بخش اصلی تشکیل شده است: بخش دندانی که شامل دندان های مصنوعی است و بخش لثه ای که به رنگ صورتی ساخته می شود.
پروتز کامل در دو نوع معمولی و لثه نرم ارائه می شود. در نوع معمولی، بخش لثه ای از مواد سخت ساخته می شود، در حالی که در نوع لثه نرم، یک لایه نرم برای راحتی بیشتر بیمار استفاده می شود. نوع لثه نرم معمولاً در مراحل اولیه استفاده از پروتز و برای کاهش ناراحتی و درد احتمالی به کار می رود.
مزایای پروتز کامل شامل بازگرداندن توانایی جویدن، بهبود ظاهر صورت، کمک به تکلم بهتر و مقرون به صرفه بودن نسبت به گزینه هایی مانند ایمپلنت است. با این حال، این نوع پروتز معایبی نیز دارد، از جمله احتمال لق شدن، نیاز به عادت کردن، محدودیت در جویدن برخی غذاها و امکان تحلیل استخوان فک در طول زمان.
پروتز پارسیل (ناکامل)
پروتز پارسیل یک راه حل مناسب برای افرادی است که تنها تعدادی از دندان های خود را از دست داده اند. این نوع پروتز با استفاده از گیره های فلزی یا اتصالات مخصوص به دندان های باقیمانده متصل می شود و فضای خالی دندان های از دست رفته را پر می کند. پروتز پارسیل در سه نوع اصلی ارائه می شود: پروتز با بافت اکریلیک، پروتز با چارچوب فلزی و پروتز انعطاف پذیر.
پروتز با بافت اکریلیک ارزان ترین نوع پروتز پارسیل است که معمولاً به عنوان یک راهکار موقت استفاده می شود. این نوع پروتز از جنس آکریل ساخته شده و نسبت به انواع دیگر حجیم تر است. گرچه قیمت مناسبی دارد، اما دوام کمتری داشته و ممکن است برای برخی افراد راحت نباشد.
پروتز با چارچوب فلزی رایج ترین نوع پروتز پارسیل است که از یک اسکلت فلزی (معمولاً از جنس کبالت-کروم) ساخته می شود. این نوع پروتز دوام بیشتری دارد و به دلیل طراحی دقیق و اتصالات محکم، عملکرد بهتری نسبت به نوع اکریلیکی دارد. همچنین به دلیل ظرافت بیشتر، راحتی بیشتری برای بیمار فراهم می کند.
پروتز انعطاف پذیر یا ژله ای نوعی نوآوری در زمینه پروتزهای دندانی است که از مواد نایلونی انعطاف پذیر ساخته می شود. این نوع پروتز برای افرادی که به آکریل حساسیت دارند مناسب است و به دلیل نداشتن گیره های فلزی قابل رویت، ظاهر زیباتری دارد. با این حال، این نوع پروتز گران تر بوده و تمیز کردن و تعمیر آن دشوارتر است.
پروتز اوردنچر
پروتز اوردنچر یک راه حل پیشرفته برای جایگزینی دندان های از دست رفته است که ترکیبی از مزایای پروتز متحرک و ایمپلنت را ارائه می دهد. این نوع پروتز روی دو یا چند ایمپلنت دندانی قرار می گیرد و ثبات و پایداری بیشتری نسبت به پروتزهای متحرک معمولی دارد. اوردنچر در دو نوع اصلی عرضه می شود: پشتیبان دندان و تحت پشتیبانی ایمپلنت.
اوردنچر پشتیبان دندان به دندان های طبیعی باقیمانده متصل می شود. در این روش، دندان های طبیعی برای دریافت اتصالات دقیق یا گیره هایی که اوردنچر را در جای خود محکم می کنند، آماده می شوند. این نوع اوردنچر برای افرادی مناسب است که هنوز تعدادی دندان سالم و محکم در دهان دارند.
اوردنچر تحت پشتیبانی ایمپلنت نوع پیشرفته تری است که با استفاده از ایمپلنت های دندانی که به صورت جراحی در استخوان فک قرار می گیرند، ثابت می شود. این نوع اوردنچر پایداری و ماندگاری فوق العاده ای را ارائه می دهد و از تحلیل استخوان فک جلوگیری می کند.
مواد سازنده پروتز متحرک
مواد مختلفی در ساخت پروتزهای متحرک دندان استفاده می شود که هر کدام ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را دارند. آکریل یکی از رایج ترین مواد مورد استفاده است که به دلیل ارتجاعی بودن و شبیه سازی خوب لثه، کاربرد گسترده ای دارد. با این حال، این ماده با گذشت زمان ممکن است فرسوده شود. نایلون ماده دیگری است که در ساخت پروتزهای انعطاف پذیر استفاده می شود. این ماده نرم و انعطاف پذیر است، اما به راحتی خراش می خورد و مستعد تغییر رنگ است.
سرامیک نیز در ساخت پروتزهای دندانی استفاده می شود و ظاهری طبیعی و زیبا ایجاد می کند، اما مقاومت آن در مقایسه با سایر مواد کمتر است. کامپوزیت ها که از ترکیبات پلیمری حاوی اکسید سیلیسیم، آرد چینی، شیشه و کوارتز ساخته می شوند، گزینه دیگری برای ساخت پروتز هستند.
زیرکونیوم با دقت بالا، سازگاری عالی با بدن و مقاومت در برابر ترک خوردگی، انتخاب مناسبی برای ساخت پروتز است. تشخیص پروتزهای ساخته شده از زیرکونیوم از دندان طبیعی دشوار است. سرامیک های فلزی نیز به دلیل مقاومت در برابر فرسایش و زیرساخت قوی، کاربرد گسترده ای دارند.
آلیاژهای فلزی، به ویژه کبالت و کروم، در ساخت چارچوب پروتزهای پارسیل استفاده می شوند. این مواد تقریباً تغییر شکل نمی دهند و عمر مفید طولانی دارند، اما از نظر زیبایی ممکن است چندان مطلوب نباشند.
مراحل ساخت و نصب پروتز متحرک
فرآیند ساخت و نصب پروتز متحرک یک روند چند مرحله ای است که با دقت و ظرافت خاصی انجام می شود. این فرآیند از معاینه اولیه شروع می شود که طی آن دندانپزشک وضعیت دهان، لثه ها و دندان های باقیمانده را بررسی می کند. در این مرحله، مواردی چون وضعیت فک ها، نحوه قرار گیری آنها روی یکدیگر و فاصله بین فک ها مورد ارزیابی قرار می گیرد.
پس از معاینات اولیه، مرحله قالب گیری آغاز می شود. در این مرحله، دندانپزشک با استفاده از مواد مخصوص قالب گیری مانند موم یا مواد قالب گیری دندانپزشکی، از فک بیمار قالب می گیرد. این قالب باید تمام جزئیات دهان، لثه و دندان های باقیمانده را به دقت ثبت کند تا پروتز نهایی کاملاً متناسب با دهان بیمار باشد.
مرحله بعدی ساخت پروتز در لابراتوار دندانپزشکی است. در این مرحله، تکنسین های متخصص با استفاده از قالب تهیه شده و با توجه به دستورات دندانپزشک، پروتز را می سازند. این مرحله می تواند چند هفته طول بکشد زیرا ساخت پروتز نیازمند دقت و ظرافت بالایی است.
پس از آماده شدن پروتز، مرحله تحویل و تنظیم آغاز می شود. در این مرحله، دندانپزشک پروتز را در دهان بیمار قرار می دهد و تنظیمات لازم را انجام می دهد. ممکن است برای رسیدن به بهترین تناسب و راحتی، چند جلسه تنظیم نیاز باشد.
مراقبت و نگهداری از پروتز متحرک
مراقبت صحیح از پروتز متحرک نقش مهمی در افزایش طول عمر آن و حفظ بهداشت دهان دارد. پروتز باید روزانه حداقل دو بار با استفاده از مسواک مخصوص پروتز و مواد شوینده مناسب تمیز شود. استفاده از خمیردندان معمولی توصیه نمی شود زیرا مواد ساینده موجود در آن می تواند به پروتز آسیب برساند.
در روزهای اول استفاده از پروتز، توصیه می شود آن را هنگام خواب از دهان خارج کنید تا از ایجاد حساسیت جلوگیری شود. هنگام خارج کردن پروتز از دهان، باید آن را در آب یا محلول مخصوص نگهداری پروتز قرار دهید تا از تغییر شکل آن جلوگیری شود. هرگز نباید پروتز را در آب داغ قرار داد زیرا می تواند باعث تغییر شکل آن شود.
استفاده از محلول های ضدعفونی کننده مخصوص پروتز به صورت هفتگی توصیه می شود. این محلول ها به از بین بردن باکتری ها و جلوگیری از رشد قارچ کمک می کنند. همچنین، مراقبت از لثه ها و مخاط دهان نیز اهمیت زیادی دارد. باید روزانه لثه ها را با یک مسواک نرم ماساژ داد تا گردش خون در آنها بهبود یابد.
دوام و ماندگاری
طول عمر پروتزهای متحرک به عوامل مختلفی از جمله نوع پروتز، جنس مواد سازنده، نحوه استفاده و مراقبت از آن بستگی دارد. به طور کلی، پروتزهای متحرک می توانند با مراقبت مناسب بین 5 تا 10 سال دوام داشته باشند. پروتزهای با پایه فلزی معمولاً دوام بیشتری نسبت به پروتزهای آکریلیک دارند.
یکی از عواملی که می تواند طول عمر پروتز را کاهش دهد، تغییرات در شکل استخوان فک و لثه است. با گذشت زمان، استخوان فک می تواند تحلیل رفته و باعث تغییر در نحوه قرارگیری پروتز شود. در این موارد، ممکن است نیاز به تنظیم مجدد یا حتی تعویض پروتز باشد.
نشانه های نیاز به تعویض پروتز شامل لق شدن پروتز، مشکل در جویدن، ایجاد زخم در لثه ها، تغییر رنگ یا بوی نامطبوع پروتز و تغییر در شکل صورت می باشد. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، باید به دندانپزشک مراجعه کرد.
مشکلات و عوارض احتمالی
استفاده از پروتز متحرک ممکن است در ابتدا با برخی مشکلات همراه باشد. یکی از شایع ترین مشکلات، دوره عادت کردن به پروتز است. در روزهای اول، بیمار ممکن است احساس ناراحتی و وجود جسم خارجی در دهان داشته باشد. همچنین ممکن است در صحبت کردن و جویدن غذا دچار مشکل شود.
در برخی موارد، ممکن است عفونت های سطحی در لثه ها ایجاد شود، به خصوص اگر بهداشت دهان و پروتز به خوبی رعایت نشود. قارچ کاندیدا یکی از شایع ترین عوامل عفونت در استفاده کنندگان از پروتز متحرک است. رعایت بهداشت مناسب و خارج کردن پروتز در هنگام خواب می تواند به پیشگیری از این مشکل کمک کند.
یکی دیگر از مشکلات احتمالی، تحلیل استخوان فک است. وقتی دندان ها کشیده می شوند، استخوان فک به تدریج تحلیل می رود. این تحلیل می تواند باعث تغییر در نحوه قرارگیری پروتز شده و منجر به لق شدن آن شود. در این موارد، ممکن است نیاز به تنظیم مجدد یا تعویض پروتز باشد.
مشکلات گفتاری و جویدن نیز می تواند در استفاده کنندگان از پروتز متحرک دیده شود. این مشکلات معمولاً با گذشت زمان و عادت کردن به پروتز بهبود می یابند، اما در برخی موارد ممکن است نیاز به تنظیم پروتز توسط دندانپزشک باشد.
مقایسه با سایر روش های جایگزین
در مقایسه با سایر روش های جایگزینی دندان های از دست رفته، پروتز متحرک مزایا و معایب خاص خود را دارد. ایمپلنت دندان یکی از اصلی ترین جایگزین های پروتز متحرک است. ایمپلنت ها ثبات بیشتری دارند و احساس طبیعی تری ایجاد می کنند، اما هزینه بالاتری دارند و نیاز به جراحی دارند. همچنین همه افراد کاندید مناسبی برای ایمپلنت نیستند.
پروتز ثابت یا بریج نیز گزینه دیگری برای جایگزینی دندان های از دست رفته است. بریج ها نسبت به پروتز متحرک ثبات بیشتری دارند و احساس طبیعی تری ایجاد می کنند. با این حال، برای نصب بریج نیاز به تراش دندان های مجاور است که می تواند به آنها آسیب برساند. همچنین، بریج ها معمولاً برای جایگزینی تعداد محدودی دندان مناسب هستند.
یکی از مزایای اصلی پروتز متحرک نسبت به سایر روش ها، هزینه پایین تر آن است. همچنین، این روش نیاز به جراحی ندارد و برای افرادی که شرایط مناسبی برای جراحی ندارند، گزینه مناسبی است. از طرف دیگر، پروتز متحرک ممکن است ثبات کمتری داشته باشد و نیاز به مراقبت و نگهداری بیشتری دارد.
هزینه پروتز متحرک
هزینه پروتز متحرک به عوامل مختلفی بستگی دارد. نوع پروتز، مواد مورد استفاده، تعداد دندان های جایگزین شده و محل قرارگیری آنها از جمله عوامل تعیین کننده هزینه هستند. همچنین، هزینه های جانبی مانند معاینات اولیه، قالب گیری و تنظیمات بعدی نیز باید در نظر گرفته شوند.
به طور کلی، پروتزهای آکریلیک ارزان ترین گزینه هستند، در حالی که پروتزهای فلزی و انعطاف پذیر هزینه بیشتری دارند. پروتزهای با اتصالات دقیق نیز به دلیل پیچیدگی ساخت، گران تر از پروتزهای با گیره های معمولی هستند. در مورد پروتزهای اوردنچر، هزینه ایمپلنت ها نیز باید به هزینه کلی اضافه شود.
بسیاری از بیمه های دندانپزشکی بخشی از هزینه پروتز متحرک را پوشش می دهند. میزان پوشش بیمه می تواند از یک طرح به طرح دیگر متفاوت باشد. برخی بیمه ها درصد ثابتی از هزینه را پرداخت می کنند، در حالی که برخی دیگر مبلغ مشخصی را می پردازند. همچنین، بسیاری از دندانپزشکان طرح های پرداخت اقساطی ارائه می دهند که می تواند پرداخت هزینه ها را آسان تر کند.
نکات مهم در انتخاب نوع پروتز
انتخاب نوع مناسب پروتز متحرک به عوامل متعددی بستگی دارد. اولین و مهم ترین عامل، شرایط دهان و دندان بیمار است. تعداد و موقعیت دندان های باقیمانده، وضعیت استخوان فک و سلامت لثه ها همگی در انتخاب نوع پروتز تاثیرگذار هستند. دندانپزشک با بررسی دقیق این عوامل، بهترین گزینه را پیشنهاد می دهد.
سن بیمار نیز عامل مهمی در انتخاب نوع پروتز است. برای افراد مسن تر که ممکن است در کنترل و نگهداری پروتز مشکل داشته باشند، پروتزهای ساده تر و راحت تر توصیه می شود. همچنین، در افراد جوان تر که ممکن است نیاز به پروتز طولانی مدت داشته باشند، استفاده از پروتزهای با دوام بیشتر مانند پروتزهای فلزی یا اوردنچر مناسب تر است.
حساسیت ها و آلرژی ها نیز باید در نظر گرفته شوند. برخی افراد ممکن است به مواد خاصی مانند فلزات یا آکریلیک حساسیت داشته باشند. در این موارد، استفاده از مواد جایگزین مانند نایلون یا مواد هیپوآلرژنیک توصیه می شود. دندانپزشک با گرفتن تاریخچه پزشکی دقیق می تواند از بروز واکنش های حساسیتی جلوگیری کند.
ملاحظات زیبایی نیز در انتخاب نوع پروتز اهمیت دارند. برای بسیاری از بیماران، ظاهر طبیعی پروتز و عدم مشخص بودن گیره های فلزی اهمیت زیادی دارد. در این موارد، می توان از پروتزهای انعطاف پذیر یا پروتزهای با اتصالات دقیق استفاده کرد. البته باید توجه داشت که گزینه های زیباتر معمولاً هزینه بیشتری دارند.
نکات تکمیلی و کاربردی
تطبیق و سازگاری با پروتز متحرک
فرآیند عادت کردن به پروتز متحرک یک دوره گذار مهم است که نیاز به صبر و پشتکار دارد. در روزهای اول، بیماران معمولاً افزایش ترشح بزاق، احساس حجیم بودن در دهان و مشکلات خفیف در تلفظ برخی حروف را تجربه می کنند. این علائم کاملاً طبیعی هستند و معمولاً طی 2 تا 4 هفته بهبود می یابند. برای تسریع این روند، می توان از تمرینات ساده ای مانند خواندن با صدای بلند، تمرین تلفظ کلمات مشکل دار و شروع با غذاهای نرم استفاده کرد.
تغذیه با پروتز متحرک
نحوه تغذیه با پروتز متحرک نیازمند توجه خاصی است. در ابتدا بهتر است از غذاهای نرم و قطعات کوچک استفاده شود. غذاهای چسبنده مانند آدامس، آب نبات های سفت و غذاهای خیلی داغ باید با احتیاط مصرف شوند. توصیه می شود غذا را از هر دو طرف دهان بجوید تا فشار یکنواختی به پروتز وارد شود. همچنین، نوشیدن مایعات کافی در طول روز به کاهش خشکی دهان و راحتی بیشتر کمک می کند.
مراقبت های ویژه شبانه
مراقبت از پروتز در طول شب اهمیت ویژه ای دارد. اگرچه برخی افراد ترجیح می دهند پروتز را در طول شب در دهان نگه دارند، اما متخصصان توصیه می کنند پروتز شبانه از دهان خارج شود تا بافت های دهان استراحت کنند. پروتز باید در یک محلول مخصوص یا آب تمیز نگهداری شود تا از تغییر شکل آن جلوگیری شود. هرگز نباید پروتز را در آب داغ یا مواد سفید کننده قوی قرار داد زیرا می تواند به ساختار آن آسیب برساند.
ورزش و فعالیت های فیزیکی
افرادی که از پروتز متحرک استفاده می کنند و به ورزش های فیزیکی می پردازند، باید نکات خاصی را رعایت کنند. در ورزش های تماسی، استفاده از محافظ دهان مخصوص توصیه می شود. همچنین، در شنا باید مراقب بود که پروتز از دهان خارج نشود. در صورت شل شدن پروتز حین فعالیت های ورزشی، باید از چسب های مخصوص پروتز استفاده کرد یا برای تنظیم مجدد به دندانپزشک مراجعه نمود.
تاثیر پروتز بر روابط اجتماعی
جنبه روانی و اجتماعی استفاده از پروتز متحرک نیز اهمیت دارد. بسیاری از افراد در ابتدا نگران واکنش دیگران و تغییر در ظاهر خود هستند. با این حال، پروتزهای مدرن چنان طبیعی طراحی می شوند که معمولاً قابل تشخیص از دندان های طبیعی نیستند. اعتماد به نفس و راحتی در صحبت کردن و خندیدن معمولاً پس از دوره تطبیق اولیه باز می گردد.
نگهداری طولانی مدت
برای افزایش طول عمر پروتز متحرک، علاوه بر مراقبت های روزانه، باید به نگهداری طولانی مدت آن نیز توجه کرد. توصیه می شود هر 6 ماه یکبار برای معاینه و بررسی وضعیت پروتز به دندانپزشک مراجعه شود. همچنین، هر 2 تا 3 سال ممکن است نیاز به پایه گذاری مجدد (Relining) داشته باشد که طی آن لایه داخلی پروتز برای تطابق بهتر با تغییرات لثه تنظیم می شود.
جمع بندی
پروتز متحرک یکی از راه حل های موثر برای جایگزینی دندان های از دست رفته است که می تواند کیفیت زندگی بیماران را به طور قابل توجهی بهبود بخشد. با توجه به تنوع گسترده در انواع پروتزهای متحرک و پیشرفت های صورت گرفته در مواد و تکنیک های ساخت، امروزه گزینه های متعددی برای پاسخگویی به نیازهای مختلف بیماران وجود دارد.
موفقیت در استفاده از پروتز متحرک به عوامل متعددی از جمله انتخاب صحیح نوع پروتز، ساخت دقیق و حرفه ای، و مراقبت مناسب بستگی دارد. مشاوره با دندانپزشک متخصص و در نظر گرفتن تمام جوانب از جمله شرایط دهان و دندان، محدودیت های مالی و انتظارات زیبایی می تواند به انتخاب بهترین گزینه کمک کند.
با رعایت اصول مراقبتی و مراجعه منظم به دندانپزشک برای معاینات دوره ای، می توان از پروتز متحرک به مدت طولانی استفاده کرد و از مزایای آن بهره مند شد. همچنین، آگاهی از محدودیت ها و مشکلات احتمالی و داشتن انتظارات واقع بینانه می تواند به رضایت بیشتر از پروتز کمک کند.
